zabłocić

zabłocić
{{stl_3}}zabłocić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zabwɔʨ̑iʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_14}}beschmutzen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}verdrecken {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}pej {{/stl_30}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zabrudzić się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk{{/stl_53}}{{stl_4}} {{/stl_4}}{{stl_14}}beschmutzen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}dreckig machen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zostać zabrudzonym{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}schmutzig {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}dreckig {{/stl_32}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}werden {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zabłocić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}błocić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabłocić — dk VIa, zabłocićcę, zabłocićcisz, zabłocićbłoć, zabłocićcił, zabłocićcony «zabrudzić, zachlapać błotem; zostawić ślady błota na czymś» Zabłocić podłogę. Zabłocić mieszkanie. Zabłocić (sobie) obuwie, płaszcz. Zabłocony dywan. zabłocić się 1.… …   Słownik języka polskiego

  • błocić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błocićcę, błocićci, błoć, błocićcony {{/stl 8}}– ubłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zabłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błocić w sieni.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obłocić — dk VIa, obłocićcę, obłocićcisz, obłocićoć, obłocićcił, obłocićcony «obryzgać, ochlapać błotem; zabłocić» Obłocić buty, palto. obłocić się «obłocić sobie buty, ubranie» …   Słownik języka polskiego

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • zadeptać — dk IX, zadeptaćpczę (zadeptaćpcę), zadeptaćpczesz (zadeptaćpcesz), zadeptaćdepcz, zadeptaćał, zadeptaćany zadeptywać ndk VIIIa, zadeptaćtuję, zadeptaćtujesz, zadeptaćtuj, zadeptaćywał, zadeptaćywany 1. «depcząc zatrzeć, stratować, rozgnieść,… …   Słownik języka polskiego

  • podłoga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. podłogaodze; lm D. podłogałóg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeciwległa do sufitu, pozioma powierzchnia wewnątrz pomieszczenia, tworząca jego spód : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”